Zanim ludzie opanowali techniki tkackie – pletli, ugniatali i ubijali.

Najstarszym materiałem uzyskiwanym bez umiejętności tkania była pilśń wytwarzana w Centralnej Azji ok. 5 tysięcy lat temu. Prawdopodobnie sposób na wytworzenie pilśni powstał w wyniku wypełniania kępkami wełny wnętrza obuwia. Pod wpływem wilgoci i nacisku kępki łączyły się w jednolitą, ścisłą ale miękką masę. Pilśniowe koce jakimi okrywały się koczownicze ludy azjatyckie były ciepłe i trwałe. Dużo później kołder ze spilśnionej wełny używali także Grecy.

Plemiona indiańskie

Koczownicze plemiona Indian z Ameryki Południowej opracowali technikę wytwarzania materii polegającą na pleceniu. Pletli oni wszystko, nawet ich garnki do gotowania były wyplatane a gdy opanowali umiejętności ceramiczne pletli swoje naczynia z paseczków glinianych.

Indianie ci wyplatali swoje materie z traw, włókien roślin oraz futer. Podczas snu okrywali się plecionymi kocami – kołdrami. Zamiast łączyć ze sobą płaty skóry, jak czynili to zwyczajowo pierwsi ludzie, cięli je na ok. 1,5 centymetrowe paseczki. Na specjalnych ramach skręcano te paski i w specyficzny sposób splatano. Powstawały w ten sposób bardzo ciepłe kołdry posiadające futro po obu stronach. Duże indiańskie kołdry, dochodzące nawet do 3 metrów szerokości były okryciem dla kilku osób.

Jeszcze inny lud amerykański okrywał się z kołdrami plecionymi z włókien juki, pomiędzy które wplatał puch indyczy. Były to niewątpliwie pierwsze puchowe kołdry.

Na wyspach Indonezyjskich okrywano się „drzewami”. Materia jaką tam wytwarzano to tapa. Tapa wyrabiano z kory dzikiego drzewa morwowego. Włóknistą korę, zdjętą z drzewa poddawano długotrwałej obróbce. Polegała ona na moczeniu i ubijaniu, co powodowało wyzwalanie się z kory włókien i substancji sklejających je. Ciekawostką jest to, iż tapę w końcowym procesie produkcji ubijały specjalnymi pałkami, o fallistycznym kształcie tylko nagie, młode dziewczęta.

Z cienkiej, lekkiej tapy powstawały ubrania, z grubszej i cięższej koce oraz inne materie użytkowe.

Zarówno tapa jak i pilśń produkuje się do dnia dzisiejszego. Pilśń mechanicznie przy użyciu nowoczesnych technologii a tapa tradycyjnie z zachowaniem obrządku i rytuału.